23 Δεκ Η Τέχνη ενάντια στη βία

«…ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό.

 Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον,

  καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου.»

     Κατά Ματθαίον 2,11-13

Η Φυγή στην Αίγυπτο, ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή του Χριστού, έχει εμπνεύσει την εικονογραφική παράδοση στην χριστιανική τέχνη από την εποχή του Τζιότο (1306) έως τις ημέρες μας. Ο πίνακας του Κύπριου ζωγράφου και καθηγητή της τέχνης, Γεωργίου Γαβριήλ, απεικονίζει την Παναγία να πορεύεται με τον μικρό Ιησού στην αγκαλιά της ανάμεσα σε προσφυγοπούλες.Μέσα από έναν συνδυασμό μιας μορφής pop art και βυζαντινής εικονογραφίας, ο καλλιτέχνης – παρά το γεγονός ότι προκάλεσε αντιδράσεις – μας καλεί να αναθεωρήσουμε έννοιες όπως ευημερία, ασφάλεια, ξενότητα, ετερότητα, να σκεφθούμε την κλήση μας ως χριστιανοί.

Η Παναγία, αν και Θεό-τόκος, δεν είναι άμοιρη προβλημάτων, δεν ευημερεί. Το βρέφος, αν και ο ίδιος ο Θεός που σαρκώθηκε για τη σωτηρία του δημιουργήματός Του, βρίσκει κατάλυμα στον εχθρικό λαό της Αιγύπτου, βάζοντας ακόμη έναν κρίκο στην αλυσίδα της Ενανθρώπησης και της ταύτισής Του με τον κάθε αδύναμο άνθρωπο. Ένα γεγονός που εξακολουθεί να αποτελεί « Έλλησιν μωρία, Ιουδαίοις σκάνδαλο…» ακόμη και στις ημέρες μας.

Ειρήνη Μπαλαλή, Εκπαιδευτικός, Συνεργάτιδα της “Πρωτοβουλίας”